Ad: Emma
Soyad: Bennett
Yaş: 20
Günde Kaç Saat Online'ım: 5-6 Hergün...
Kan Saflığı (Bulanık-Melez-Safkan):Safkan
Örnek RP:
Emma, o
sırada elinde savaş tablosu, soğuk bir taşın üstüne oturmuş hesaplar yapıyordu.
Savaşları çok seviyordu ancak en nefret ettiği şey, şu tablolardı. Neden böyle
bir tablo vardı ki? Buna ne gerek vardı. Emma, hesaplar yapmaya devam ederken
Birden kafasını kaldırdı. Bunun sebebi;
“Yardım
edin!” diye bir ses gelmesiydi.
Bunun
üzerine Emma, yerinden doğruldu. Ayağa kalktı ve çizelgeyi oturduğu soğuk taşın
üstüne bıraktı. Emma, u sesin çalılıkların arasından geldiğine emindi. İlk önce
çalılıklara doğru yürüdü ve bir dalı eliyle aralayarak ne olup bittiğini
görmeye çalıştı. Ama hayır, hiç bir şey yoktu orada... Bundan emin olunca
yerine oturdu ve hesap yapmaya devam etti. Aynı ses yine tekrarladı;
“Yardım
edin!”
Emma,
artık dayanamadı ve ne olup bittiğini kendi gözleriyle, orada görmek istediğini
fark etti. Tekrar ayağa kalktı ve çalılıklara doğru yürüdü. Uzun bir süre
yürüdükten sonra gördükleri karşısında donakalmıştı.
“Bu
olamaz!” diye bağırdı Emma...
Emma,
çalılıkların arasında yerde yatan ve çok ağır yaralanmış bir çocuk görmüştü.
Ama o çocuğun savaş alanında ne işi vardı ki? Emma, uzun bir süre düşündü.
Dalmıştı. Ancak çocuk tekrar;
“Bana
yardım et!” diye bağırınca kendine
gelebildi...
Emma,
kafasını salladı, gözlerini ovdu. Ama bütün bunlar gerçekti. O çocuk ‘her nasıl
olduysa’ savaş alanına girmiş ve birisi onu yetişkin sanıp ona büyü yapmıştı.
Emma, çocuğun yanına gitti. Çocuk nefes nefeseydi. Emma’ ya güçlükle bir şey
söyledi;
“Bana
yardım etmelisin! Lütfen, kurtar beni, çok korkuyorum!” dedi.
Emma
çocuğun kulağına eğilip çocuğa cevap verdi;
“Merak
etme, iyileşeceksin. Seni en iyi şifacılara götüreceğim. Mutlaka
iyileşeceksin.” dedi.
Çocuk
Emma’ ya sevgiyle baktı. Emma, çocuğa arkadaşça gülümsedi ve onu kucakladı.
Çocuk Emma’ nın gözlerinin içine bakarak;
“Teşekkür
ederim..!” dedi.
Bu söz
Emma’ yı çok duygulandırmıştı. Bu çocuğu kurtaracaktı. Evet, bu çocuk
yaşayacaktı! Emma, çalılıkların arasında kucağında çocuk olmasına rağmen adeta
uçuyordu. Çocuk ile hem birbirlerini tanımak için sohbet ediyorlardı hem de
meraklarını gideriyorlardı. Emma, soru soruyor, çocuk cevap veriyordu. Bu
sorular;
“Burada
olmanın nedeni nedir?” , “Sen kimsin?” , “Seni yaralayan yüzü gördün mü?” gibi merak giderici sorulardı.
Emma,
çocuğa son sorusunu soruyordu çünkü şifacının evine çok yaklaşmışlardı. Çocuğun
gözlerine bakarak;
“Senin
annen baban nerede tatlım?” dedi ve yola
bakmaya devam etti.
Çocuktan
yanıt gelmedi ama Emma, çok engebeli bir yolda olduklarından çocuğa bakamadı.
Yaklaşık on dakika daha cevap bekledi çocuktan ama cevap vermeyince Emma, uygun
bir yerde durdu ve çocuğa baktı. Çocuk, Emma’ nın kucağında ölü bir şekilde
yatıyordu. Emma, adeta burkulmuştu.
“Ona
yaşaması için söz vermiştim!” dedi ve olduğu
yerde diz çöktü.
Emma,
çocukla pek uzun bir süre geçirmiş olmamasına rağmen onu sevmişti. Ona kanı
kaynamıştı. Bir dakika önce Emma ile sohbet eden çocuk, şimdi yerde ölü bir
şekilde yatıyordu. Emma dayanamadı ve gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı.
“O daha
çok küçük!” diye bağırdı.
Emma’
nın artık gitmesi gerekiyordu. Daha fazla burada kalmamalıydı. Savaş alanına
dönmesi gerekiyordu. Çocuğun yüzüne bakarak;
“Hoşça
kal MELEK,
hoşça kal..!” dedi.
NOT: EĞER UYGUN GÖRÜLÜRSE KARANLIK LADY OLMAK İSTİYORUM... HER SİTEDE KARANLIK LORD/LADY VE AYDINLIK LORD/LADY MEVCUTTUR. BİZİM SİTEMİZDEDE OLMALI. TECRÜBEM VAR NERDEYSE ÜYE OLDUĞUM HER SİTEDE KARANLIK LADY'LİK GÖREVİ YAPIYORUM ZATEN... KISACASI MESLEĞİMİN KARANLIK LADY OLMASINI İSTİYORUM... BAŞLIK AÇILIRSA BAŞVURABİLİRİM.
Konu: Ölüm Yiyen Alımları 
Paz Ocak 27, 2008 4:26 am
